Zadziwia mnie fakt, że dorośli ludzie zatrudniają inne dorosłe osoby, aby mówić im co i jak mają robić. Według mnie atrybutem dojrzałości jest umiejętność współpracy zespołowej i rozwiązywanie problemów. Stosując dyrektywny model zarządzania nikt nie jest zadowolony, mało kto znajduje się wtedy w strefie komfortu.
Obrazek
Grafika ilustruje samoorganizujący się zespół – chłopaki muszą razem współpracować, aby nie spaść, kierownik budowy prawdopodobnie jest na dole i planuje kolejne etapy. Na wysokości muszą liczyć tylko na siebie, na współpracę i wzajemną pomoc. W takich pracach nie ma miejsca na egoizm i oczekiwanie na sterowanie – oni muszą tworzyć spójny zespół.
Dyrektywne zarządzanie
Jest to sytuacja, gdy przełożony dokładnie określa co powinno zostać zrobione oraz jaki sposób, nie akceptując innych możliwości. W skomplikowanej branży informatycznej nie ma wiele problemów z jednym właściwym i poprawnym rozwiązaniem, dlatego pracownik powinien sam decydować, jak chce pracować. Drugą kwestią jest uzależnienie postępu od menedżera, który musi czuwać nad każdym w zespole. Jest to stresujące i niekorzystne dla firmy. W innym artykule opiszę alternatywne metody komunikacji Menedżer -> Podwładny.
Samoorganizacja
Kiedy mówimy o samoorganizacji mamy na myśli zespół samodzielnie podejmujący decyzje, które prowadzą do stworzenia kolejnych funkcjonalności. Menedżer jedynie wskazuje co jest potrzebne ze strony biznesu, natomiast daje wolną rękę zespołowi w zakresie wprowadzanych zmian. Cechy samoorganizującego się zespołu
- Wspólne podejmowanie zobowiązania dotyczące rozwoju oprogramowania
- Dostosowywanie procesu pod kątem aktualnej pracy a nie reguł w firmie
- Skupienie się na celu
- Przekazywanie sobie zadań
- Samodzielna, wzajemna kontrola
- Wspieranie i motywowanie się wzajemne
W takiej sytuacji zakres pracy menedżera się pomniejsza i może się skupić bardziej na sprawach biznesowych, a zespół osiąga autonomię – pozwala to zbudować bardziej wydajne środowisko pracy.
Scrum
Takie podejście jest niezbędne w implementacji zasad Scrum. Zespół powinien być samoorganizujący i multi-funkcjonalny, aby sprawnie tworzyć przyrost produktu. Zachodzenie takiego procesu musi wspierać Scrum Master przy wsparciu kadry zarządzającej, czasem może wymagać dodatkowych sesji coachingu, szkoleń z zakresu komunikacji oraz spotkań budowania zespołu.
Na szczęście praca zespołowa jest umiejętnością można się nauczyć i jest wiele technik wspierających, jak np.: określanie osobowości Mayer-Briggs, test na członka zespołu Patric Lenocini, Simon Sinek i jego metody na uzyskanie zaufania. Jednak jedną z najlepszych metod są dodatkowe spotkania robocze na temat współpracy w zespole – w pojęciu bardziej ogólnym aniżeli retrospektywa Sprintu.
Podsumowanie
Każdy zespół powinien być samoorganizujący się, tylko w takim przypadku można unikać biurokracji i dodatkowych kosztów. Zawsze po wprowadzeniu takiego modelu zarządzania w przedsiębiorstwach znika wiele kierowniczych stanowisk – ludzie po prostu wiedzą co i jak mają robić, nie potrzebują być kierowani. Osoby, które “nadzorowały” pracę mogą się skupić na ważniejszych aspektach związanych z przychodami, relacjami z klientami. Dlatego wprowadzenie Scrum’a w przedsiębiorstwie to nie tylko korzyść dla zespołu, ale też dla całej firmy.